Op Vleugels, drie eeuwen ballet in scènes

Beleef ballet in al zijn hoogte- en dieptepunten.
Voert de danser een duet of een duel; wint het licht of de duisternis, het leven of de dood?
De balletpianist verenigt deze tegenpolen; zijn zwarte en witte toetsen weerklinken, zij aan zij.

Balletdansers tarten de zwaartekracht.
Vederlichte balletten – op de muziek van de vleugel – opgetekend in stille zwart-wit scènes.

‘Drie eeuwen ballet in scènes’ is een ode aan twee danspioniers; aan Lodewijk XIV, Le Roi Soleil, de vader van het Franse Hofballet te Parijs èn aan Sonia Gaskell de moeder van Het Nationale Ballet te Amsterdam.

In dit boek is ballet een ritmisch samenspel als een oneindig duet van Zon en Maan.
Het begint met Le Roi Soleil, zelf als ruimtereiziger in de rol van Apollo; een kosmische Zonnedans. In de epiloog van het boek zet de mens voor het eerst in haar geschiedenis voet op de maan, met de ruimteraket Apollo Lunar, tevens is dit het jaar dat Sonia Gaskell afscheid neemt van haar dansgezelschap.

Tekenkunst Moulen Noir visualiseert deze episode van 300 jaar uit de dansgeschiedenis in achttien tijdreizen. Liefde en dood zijn universeel, het verlangen naar onsterfelijkheid is van alle tijden.

Anja de Vries 19-08-2019

Dit geweldige boek is een unicum in zijn soort. In Op Vleugels neemt Moulen Noir de lezer/kijker mee door drie eeuwen ballet in scènes. De teksten vertellen de geschiedenis, wat haar drijft in die geschiedenis, daar geeft ze haar kennis weer. En in ongekend mooie tekeningen treden we in de wereld van ballet, van muziek, worden we meegezogen in Moulen Noirs ongebreidelde verbeeldingskracht, maken we kennis met haar talent. Met schitterende tekeningen vervoert ze, verrast ze, doet ze verstelt staan, reizen we door de tijd en beneemt ze mij de adem. Iedere bladzijde heeft zoveel nuances en zeggingskracht dat je blijft kijken, je verliest je erin, je dompelt onder. Bijna meditatief weet ze haar ‘weten’ te vertalen in beeld. Een eigen stijl. Zoals bij alle ware kunst ontdek je steeds weer iets nieuws, blijf je zoeken en blijf je nieuwsgierig. Een piano met dansvoetjes, een waaier warrelt als een vlinder naar beneden, de spelers draaien, buitelen, dansen, vallen in elkaar, voor elkaar en laten weer los, hebben verlangens, zoeken naar liefde, naar eeuwigheid. Het een leidt naar het ander. De maan die in de zon transformeert, of is het andersom? Zoeken ze elkaar of stoten ze elkaar af, of kan de een gewoonweg niet zonder de ander? De muzikaliteit en bewegelijkheid spat er vanaf. En soms zomaar een simpel beeld waar juist de eenvoud het krachtigst blijkt. Begin van het boek. Tekst: ‘in memoriam voor mijn vader en moeder Ons huis in de maanstraat’. Beeld: een diepzwart blad met in het midden een spierwit rond. Perfect verbeeld. En zo kan ik wel doorgaan, maar eigenlijk moet je het zelf zien en lezen. Hier heeft duidelijk ongelofelijk veel werk in gezeten, een prachtig boek, geweldig vormgegeven en dan krijg je dit: kwaliteit!

Keijsers 15-07-2019

Een waar kunstwerk. Je raakt niet uitgekeken op alle mooie tekeningen, iedere keer ontdek je weer nieuwe elementen in een geheel eigen stijl, prachtig. Een ode aan het ballet met zijn rijke geschiedenis in een eigentijds creatief jasje.

Een beoordeling toevoegen