Sporen van Gebruik

Een camee – Twee families – Drie generaties.
Psychologische roman over beschadigde mensen.

(…) ‘Bijzonder,’ zegt de juwelier en legt de camee weer op de tafel. Met zijn wijsvinger beroert hij bijna liefkozend de fijngesneden vlinder van de hanger.

‘Heel bijzonder… ik schat zo’n honderd jaar oud en toch nauwelijks sporen van gebruik’ en geeft het sieraad terug aan Clara.

‘Goh, inderdaad uitzonderlijk, dat is bij mensen wel anders. In mijn omgeving ken ik tenminste niemand zonder verdomd ontiegelijke gebruikssporen. Onherstelbare beschadigde mensen zelfs, alleen maar scheuren en winkelhaken. Maar ja, ’t is wat het is.’ (…)

Waar komt het cynisme van Clara vandaan? Heeft zij werkelijk zo weinig gevoel? Is zij verbitterd, is het een masker?

Zou Mari tot een ander mens zijn opgegroeid als zijn moeder niet zo jong was overleden?

Wat is het trauma van Rein, waardoor hij geen mensen in zijn omgeving durft toe te laten?

Waarom kampt Ada met verlatingsangst en gedraagt ze zich soms als een wandelende klaagmuur?

Josua Ossendrijver 18-10-2022

Een lezer uit Hellevoetsluis: (...) Sporen van gebruik, een boek dat mij bijzonder boeide. De karakterbeschrijvingen zijn weergaloos en het verhaal uniek in zijn soort. Het boek leest heel makkelijk en is vlot geschreven. Ik ben blij dat ik het in mijn bezit heb, want het is een waardevolle aanwinst voor mijn bibliotheek. Ik heb zijn eerdere drie boeken ook, zijn schrijverstalent is als een rijzende ster. (...)

Josua Ossendrijver 28-09-2022

Namens lezer E van Hattem: Een zeer indrukwekkend boek dat ik met grote interesse heb gelezen. De vertellijn, over de personen vanaf 1912 tot heden, met steeds een sprongetje naar de hoofdstukken met de verschillende families en generaties, maakt het verhaal extra boeiend. De karakters van de personen, vooral die uit de beginperiode van het boek, geven een goed tijds- en plaats beeld. Het laat ook zien, dat veel van toen nu weer actueel is. Mensen goed en slecht zijn van alle tijden met ook de daarbij, vaak aanwezige, trauma’s. Het fictieve element. De uiteindelijke samenkomst van de 2 cameeën, vind ik heel knap gevonden. Alles bij elkaar is het een prachtig boek. Ook de vormgeving is aantrekkelijk en nodigt uit tot het inzien van het boek en het lezen.

Een beoordeling toevoegen