Ingeborg Bouwman
15-10-2024
In Curlingkinderen wordt het leven van enkele mensen gevolgd die in verstikkende samenleving leven waarin de eigen ik er niet mag zijn. Iedereen is één, oftewel eenheidsworst waardoor ook niemand zich meer ergens verantwoordelijk voor voelt. Enerzijds wordt het leven gevolgd van twee personages die zich hiertegen verzetten en anderzijds het leven van het personage die voorstander is en zichzelf de macht verschaft. In het boek komen de personages prachtig tot bloei, het is bijna alsof je in hun hoofd meekijkt en mee wordt genomen in hun gedachten, hoe beslissingen tot stand komen, welke gevoelens er zijn etc. Een mooi boek, wat je aan het denken zet en waarin je onze huidige cultuur en samenleving uitvergroot in herkent. Prachtig geschreven, fijne schrijfstijl, doet denken aan de schrijfstijl van J.K. Rowlings en E.L. James. Vlot geschreven en ondanks de zware onderwerpen, leest het lekker weg en wil je doorlezen tot het einde. Ik kijk uit naar het volgende boek van deze schrijfster!
Inge-Lisa Toxopeus
04-10-2024
Curlingkinderen is een mooi liefdesverhaal over twee jonge mensen in een wereld die uit angst perfect is gemaakt. Je beleeft het verhaal van Joris en Kitty door hun ogen. Het verhaal is zo goed geschreven dat je werkelijk een beeld krijgt van de koepel waar Kitty woont en de witte wijken waar Joris zich moet redden. Naast het liefdesverhaal komen herkenbare actuele thema’s in de samenleving aan bod. De perfectie die in de oplossing van die thema’s is doorgevoerd, is buitengewoon grappig. Hoewel de setting triest lijkt, is het een heerlijk boek om onder een dekentje bij de haard te lezen. Ik heb het verslonden! De lichtheid van het liefdesverhaal in combinatie met de complexiteit van het streven naar de perfecte samenleving maken dat het een toegankelijk boek is voor iedereen die opzoek is naar een boek dat fijn is en een boodschap heeft. Het verhaal maakt temeer duidelijk dat alles wat uit angst voortkomt niet houdbaar is, maar wat uit liefde voortkomt wél.
JN Kingma Postma Boekenpearls76
02-10-2024
Recensie van:
Curlingkinderen
Pagina 155/ 156:
“En zo werden we curlingkinderen, beroofd van eigen grenzen, eigen wil en eigen identiteit.” Curlingkinderen? Kitty heeft geen idee wat curlingkinderen zijn. Ze heeft er ook niets over kunnen vinden op het web van de Vrije Naties. Kinderen die omkrullen? Raar! Ze voelt we dat het iets te maken heeft met vrouwen die mannen werden. Man-moeders die alle hobbels in het leven platwalsen, zodat niemand meer tegenslag hoeft te ervaren, denkend dat daarmee alle problemen vanzelf opgelost worden.
Overleven in een wereld zonder tegenslag
Auteur :
Jeanette van Dijk heeft jarenlang gewerkt als forensisch accountant en gerechtelijk deskundige, tot het leven anders besloot. Nog steeds zoekt zij naar de feiten achter elk verhaal. Dit is haar eerste roman.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van auteur Jeanette van Dijk en uitgeverij Boekengilde in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij: Boekengilde
Genre: psychologische thriller
Cover en flaptekst:
Een wereldbol gevangen in een stolp. Niets kan eruit of erin. Veiligheid of schijn? Deze cover maakt nieuwsgierig en doet me in de verte denken aan De Dome.
De flaptekst is rauw en indrukwekkend en maakt dat mijn brein gelijk aanstaat en mijn gedachten alle kanten op gaan. Tijd om te gaan lezen.
Mooie teksten:
Bron: www.curlingkinderen.nl
Als je streeft naar gelijke uitkomsten, neem je mensen hun eigen verantwoordelijkheid af
Hoe vrij zijn we nog als alles voor ons wordt beslist?
STEL JE EEN wereld voor
waarin we allemaal helemaal gelijk zijn.
en we geen onderscheid meer maken tussen geslacht, uiterlijk, huidskleur, kennis, ervaring, intelligentie of persoonlijkheid.
Maar tegen welke prijs?
Wat blijft er van onze vrijheid over?
Hoe blijven we onszelf als alles is uitgedacht en voorgeschreven?
De kunst van ware vrijheid is om er verantwoordelijk mee om te gaan
Om het ongelijke gelijk te maken, zijn eindeloze regels nodig
Zelf nadenken is de sleutel tot vrijheid; het voorkomt dat andermans waarheid de jouwe wordt.
Vrijheid terugwinnen is een stuk lastiger dan haar behouden
Het verhaal:
Vlak na de nucleaire oorlog bouwen vier groepen overlevenden samen een koepel om de nucleaire winter te overleven. Onmin over hoe de samenleving eruit zou moeten komen te zien en wie de leiding zou moeten krijgen, leidt ertoe dat zwarte activisten een coup plegen en alle witte mannen naar de randen van de koepel verbannen. De activisten roepen de Vrije Naties uit, een samenleving gebaseerd op radicale gelijkheid.
Drieëntwintig jaar later is de twintigjarige Kitty op zoek naar geluk in een maatschappij, waarin alles voor haar is uitgedacht en geregeld. Ze weet dat er iets niet klopt, maar ze kan het niet uitleggen. Om haar heen lijkt iedereen gelukkig. Niemand hoeft hard te werken, alles is tot in de puntjes voorbereid en je hoeft je nergens druk om te maken.
Kitty probeert zich aan te passen en zich aan alle regels te houden, maar elke ervaring is teleurstellend. Als ze op een dag instemt met een seksdate, zet dat een cascade van gebeurtenissen in gang, waardoor ze haar leven niet meer zeker is.
Joris is twee jaar oud als de nucleaire oorlog uitbreekt. De oorlog duurt slechts tien dagen, maar legt wel het grootste gedeelte van de wereld in de as. Zijn ouders komen om bij de aanval, maar daar kan hij zich niets van herinneren. Samen met de andere witte mannen leeft hij al drieëntwintig jaar onder erbarmelijke omstandigheden aan de rand van de samenleving en droomt hij van een vrije wereld. Als Joris op een dag zijn steun toezegt om de Vrije Naties omver te werpen, leidt dat tot een serie van gebeurtenissen die de hele koepel op zijn grondvesten doet schudden.
Mijn leesbeleving:
De proloog benam me de adem. Rauw en nietsontziend. Vernietiging van een wereld waar jij je thuis voelde. Weggevaagd. Een wereld waarin de dood een zegen is omdat er niets meer over is om voor te leven.
Wat als je identiteit niet langer van belang is, als aanspreekvormen vervallen naar hen. Als opbouwende kritiek en zelf initiatief niet geaccepteerd worden. Dat er met strakke hand gehandhaafd wordt in het belang van het begrip samen. Al het ik gerichte wordt verbannen naar de vergetelheid. Angst voor alles wat uit de pas loopt bestrijden.
Ik had gelijk een beklemmend gevoel over mij heen. Alsof ik aan onzichtbare ketenen gebonden was. Beperkt in mijn bewegingsvrijheid, denken en doen. Maar zolang je je niet bewust bent, dat er een ander soort leven mogelijk is, dan is het een gemakkelijk “go with the flow” leven.
De gruwelijke omstandigheden van de witte mannen greep mij aan. Het ijzersterke tegen offensief vond ik bewonderingswaardig. De stoppen moedwillig laten doorslaan om de controle over de samenleving te vernietigen. Om een stap vooruit te zijn in de op handen zijnde strijd voor vrijheid.
De veranderingen in tijd en plaats worden nauwkeurig aangegeven boven ieder hoofdstuk. Door de inhoudspagina is het overzichtelijk. De titels boven ieder hoofdstuk werken hier ook aan mee. De subtitels zijn ongekend goed gevonden. Continu treffen ze doel. Na een korte verkenning van alle plaatsen en personages komt het verhaal snel op gang. Het blijft boeiend.
De personages vond ik door de beeldende schrijfstijl gedetailleerd uitgewerkt. De setting deed dystopisch en filmisch aan. Ik had het gevoel alsof ik overal bij was. De afkorting die in een andere taal gif betekent vond ik ingenieus gevonden. Mensen “vergiftigen” met een regime van gehoorzamen en in de pas lopen met de massa. De schuld van wandaden in de schoenen van een onschuldigen schuiven.
De strijd tussen de diverse partijen vond ik intens en heftig. Maar dat er toch ruimte was voor erotiserende passie en ontluikende liefde tussen gezworen vijandige partijen vond ik prachtig en hoopgevend. En dat dit niet gelijk in kannen en kruiken was maakte het geloofwaardig. De dialoog is sterk aanwezig tussen de personages. De personages ontwikkelen zich van schuchter, dienstbaar en onwetend tot durfal, zelfstandig en verantwoording nemend. Ook hun gedachtegang is sterk en prima verwoord.
De weg naar vrijheid is pittig maar als het aankomen in een nieuwe wereld succesvol verloopt, is dat voor mij reden om met een tevreden gevoel afscheid te nemen van de mij dierbaar geworden personages. De personages die ik liever zag gaan kwamen zichzelf gelukkig ook flink tegen.
De ontdekking van de personages wat vrijheid nu echt inhoudt en er zelf voor te zorgen om die te vinden vond ik mooi. Het koesteren en respecteren van ieders identiteit, uiterlijk, karakter en levensovertuiging en dit verenigd zien in een leven samen gaf mij hoop voor de toekomst.
Het begrip vrijheid in de grootst mogelijke betekenis van het woord komt tot uiting.
Hopelijk komt dit ook uit in de echte wereld waarin wij vandaag de dag leven.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een zeer intense, rauwe, tastbare, gruwelijke, passievolle, sterke diepgaande psychologische roman over het leven na een nucleaire ramp. Wordt je gelukkig van een georkestreerde, radicale samenleving van gelijkheid? Biedt de koepel de juiste bescherming of is het verstikkend.
Op beeldende wijze en kraakhelder verwoord hoe dit leven invulling gegeven wordt. Aan de hand van gedetailleerd uitgewerkte personages. Een gestructureerde opbouw van het verhaal. Een verhaal dat continu boeit, ontroert, je doet huiveren maar ook zelf reflecterend werkt. Hopelijk trekken we onze lessen uit dit verhaal.
Dit verhaal gaat de diepte in, kruipt onder de huid en laat je pas los als de plot er is.
Toen ik begon te lezen had ik geen idee van de betekenis van het woord curling kinderen. Toen heb ik erop gegoogeld. Toen kwam ik niet alleen de ijs sport Curling tegen die ik wel kende maar ook dit:
De term curlingouder komt van de Deense psycholoog Bent Hougaard. Hij bedacht de term voor ouders die alle gevaren voor hun kind uit de weg willen ruimen, net zoals bij curling met bezems de baan wordt schoongeveegd. Ze zijn overdreven betrokken, overbezorgd, sturend en geven overmatig aandacht aan hun kind.
Dat fenomeen komt ook duidelijk terug in dit verhaal vind ik.
Bedankt dat ik je boek mocht lezen Jeanette van Dijk. Ik hoop in de toekomst nog meer van jou te lezen.
Marga van der Vet
01-07-2024
Curlingkinderen is geschreven door Jeanette van Dijk. Het boek is een dystopische roman en als eerste werk van de auteur bijzonder gedurfd.
In het verhaal schetst Van Dijk een dystopische wereld waarin de nasleep van een nucleaire oorlog de overlevenden dwingt samen te leven onder een koepel. Het verhaal ontvouwt zich in een maatschappij die verscheurd is door ideologische extremen en verdeeldheid, met als kernboodschap dat de ware oplossing ligt in het ‘neutralere’ midden. Alles maar dan ook alles is gelijk. Of dit de mensen nu gelukkiger maakt, is de grote vraag.
Nooit meer tegenslagen?
De titel Curlingkinderen verwijst naar een generatie die is opgegroeid zonder tegenslagen of obstakels, waarbij alles voor hen is geregeld en bedacht. Dit concept wordt intrigerend uitgewerkt door de personages Kitty en Joris, die elk een ander perspectief op deze maatschappij bieden...
Lees meer: de volledige recensie staat op Boekrecensiesblog.nl
