Veronique's Boekenhoekje
12-09-2018
De flaptekst maakte me nieuwsgierig en ik was benieuwd in welke vorm Dyana Engels het verhaal zou gieten. Misschien een dagboekvorm of een roman?
Wat opvalt in het boek, is dat het boek geen hoofdstukken heeft en eigenlijk alles achter elkaar staat. Dit maakt het lezen heel onrustig. Het geeft je geen overzicht en je hebt geen idee welke kant het verhaal op gaat. Het geeft je het machteloze en onrustige gevoel dat de schrijfster ook heeft. Ergens past het bij het verhaal en bij het gevoel van machteloosheid. Naarmate het verhaal vordert, lijkt het meer op een dagboek en komen er data boven de stukken tekst te staan.
De titel “Met je dikke reet” is goedgekozen en wekt interesse. Hij past perfect bij het verhaal. Er zit ongelofelijk veel boosheid in. En dat begrijp ik volledig. Sommige voorbeelden schokten me en raakten me. Soms liep er kippenvel over mijn armen.
De schrijfstijl van Dyana Engels is vlot. Het verhaal leest makkelijk weg. Soms is het een beetje humoristisch en moest ik lachen om bijvoorbeeld een voorval.
