Het christendom is een kind van vele ouders. Veel rituelen en teksten zijn ontleend aan oudere religies. De oudste bekende bronnen zijn vijfduizend jaar oud, zoals de mythe van de Sumerische koning Enmerkar, die een reis maakte naar Urartu om godin Inanna over te halen naar Sumer te komen. Het doel van die tocht komt overeen met de Bijbelse locatie van Eden.

De karakteristieken van verschillende culten uit de eerste eeuw worden vergeleken met die van het vroege christendom: Mithras, Isis, Demeter-Dionysos, Cybele en de Gnosis. Begrippen als hel en hiernamaals, van de ziel en de verrijzenis van het lichaam hebben paralellen; bekende problemen van christelijke concepten komen voort uit aanpassingen van het oorspronkelijke concept, waardoor onbedoeld tegenstrijdigheden zijn opgetreden. Het woord sacrament betekent heilige eed, waarvan de Mithras cultus er zeven kende. De rol van Johannes de Doper blijkt veel belangrijker dan de synoptische evangeliën suggereren en Jezus is hoogstwaarschijnlijk zijn leerling geweest. Waarom zwijgt Paulus over de wonderen van Jezus, die bovendien een parallel hebben in het Oude Testament.

Deze en vele andere overeenkomsten komen aan de orde. De presentatie is neutraal en compact, de toon is respectvol en het onderwerp wordt behandeld in zijn historische context.