“Knappe plot in een herkenbare en lokale setting”

Een spannende zoektocht naar een ‘verdwenen’ tante met de ontknoping op het Groningse Hogeland, vlakbij de Waddenkust. Een verhaal als een spekkoek – die heerlijke Indische cake met z’n vele laagjes.
De bovenste laag van ‘Verdwijnpunt’ wordt gevormd door de puzzelstukjes die de hoofdpersoon Marit ontdekt en naar haar tante leiden.
Maar ‘Verdwijnpunt’ gaat ook over familiepatronen; gedrag dat wordt gevormd in het gezin en vaak aan volgende generaties wordt overgedragen. Als Marit eindelijk Josje ontmoet, blijkt dat  gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog nog steeds doorwerken in ieders leven.
Het Groningse landschap speelt een ook belangrijke rol in het verhaal, als een metafoor voor de zoektocht van Marit. Zoals Bram (collega van Marit) zegt; “een landschap kan je lezen, als je de geschiedenis van het ontstaan kent, zie je de sporen ook nu nog  terug”.
En in het nawoord wordt in gegaan op de laatste laag; de positie van de vrouwen na de WO II, kinderen die in de oorlog volwassen zaken moesten oppakken, maar als getrouwde vrouw na de oorlog gelukkig dienden te zijn in het huishouden, te midden van de nieuwe elektrische apparaten.