‘Goedemiddag mevrouw,’ zegt de politieagent vriendelijk.
Het voelt alsof er een stuk beton tegen mijn borstkas wordt gedrukt. Mijn onderkaak spant zich aan. Mijn ogen schieten wagenwijd open. Ik durf bijna niet te knipperen.
De politieagent wisselt een blik met zijn partner en kijkt me dan berouwvol aan.
Ik slik.
‘Mevrouw… ik ben bang dat ik verschrikkelijk nieuws voor u heb… Mogen wij even binnenkomen?’

De man van Esmee komt op gruwelijke wijze om het leven door een auto-ongeluk, waardoor ze achterblijft met twee jonge kinderen.
In dit uniek geschreven, heftige verhaal word je meegesleurd in het turbulente leven van het hoofdpersonage. Haar verdriet, gecombineerd met de zorgen om haar om haar kinderen, zorgen ervoor dat je het waarschijnlijk niet droog kunt houden…